cmentarz

Cmentarz – jest instytucjonalnie ukształtowanym wycinkiem przestrzeni o programowo założonym grzebalnym przeznaczeniu, zorganizowanym zaś wedle pewnych dyrektyw - reguł kulturowych, związanych tak ze zrytualizowaniem form grzebania zmarłych, jak i z istnieniem pewnej tradycji sposobu utrwalania pamięci o nich.
Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa coemeterium, o tym właśnie znaczeniu, które z kolei jest zlatynizowaną formą greckiego koimeterion = miejsce spoczynku.
Koncepcję cmentarza jako przestrzeni nienaruszalnej i świętej przejęło wczesne chrześcijaństwo z tradycji rzymskiej, dlatego pierwsze cmentarze chrześcijańskie wyodrębniły się z dawniejszych cmentarzy pogańskich. Kościół już w III w. oddał je pod opiekę biskupów i księży, tworząc system cmentarnej administracji. Cmentarze były już wówczas miejscami świętymi i chronionymi specjalnymi immunitetami. Obejmowało je także prawo azylu . Od X w. zaczyna się tendencja do lokalizowania cmentarzy w obrębie miast i w bliskości kościołów. Sobór rzymski z 1059 r. nadał im sankcję "pół świętych" rzucając klątwę na ludzi bezczeszczących je.
Cmentarz w sensie prawno-administracyjnym jest wyraźnie wyodrębnionym, oznaczonym, zdeterminowanym terenem, przeznaczonym do grzebania zmarłych, a występujące na nich mogiły są w zwyczajowo przyjętej formie wizualnej.
Tradycyjnie obowiązek grzebania zmarłych spoczywa na barkach rodziny zmarłego, a jeśli zmarły rodziny nie ma, to na władzach lokalnych.
Od 1 listopada 2011 roku, obowiązują dwa dokumenty dotyczące regulacji prawa pogrzebowego w diecezji włocławskiej:Instrukcja w sprawie pogrzebu i Regulamin cmentarzy rzymskokatolickich w diecezji włocławskiej.

Po konsultacjach dykasterialnych, a także w ramach dekanatów, po omówieniu propozycji prawa na zjeździe księży dziekanów oraz podczas obrad Rady Kapłańskiej, ks. bp Wiesław Mering zatwierdził oba dokumenty jako obowiązujące prawo pogrzebowe w diecezji włocławskiej. Instrukcja składa się z 10 punktów podejmujących następujące zagadnienia: postępowanie kapłana na wiadomość o śmierci, miejsce nabożeństwa pogrzebowego, komu należy udzielić lub odmówić pogrzebu katolickiego lub ograniczyć jego formę, opłaty cmentarne, ponowne użycie grobu, księgi cmentarne i księga zmarłych, kremacja i ekshumacja zwłok.
Instrukcja zaznacza, że pogrzeb jest aktem kultu religijnego (Msza św., posługa duchownego do momentu zasypania trumny), z czego wynika, że Kościół nie świadczy usług. Środki finansowe składane w związku z wykonywaniem posługi religijnej są ofiarami związanymi z czynnościami religijnymi. Uwypuklony został także fakt, że jest zgodne z prawem wprowadzenie opłat za korzystanie z infrastruktury cmentarza, pod warunkiem, że takie opłaty będą przewidziane w regulaminie cmentarza.
Regulamin cmentarzy rzymskokatolickich w diecezji włocławskiej składa się z 4 rozdziałów: przepisy ogólne, postanowienia porządkowe, zasady dysponowania grobem i ponoszenia opłat oraz zasady wykonywania prac i usług przez podmioty niezależne od Administratora.

Cmentarz parafialny w Witowie (zabacz; na mapie) założył w 1815 roku na Górach Witowskich, przy drodze Witowo - Powałkowice - Wandynowo ks.Proboszcz Jakub Krajewski. Wybudowano wówczas drewnianą kapliczkę. W 1840 roku na środku cmentarza ówczesny wikariusz ks.Wojciech Kochowicz własnym kosztem i staraniem wystawił murowaną kaplicę pod wezwaniem Krzyża Świętego. Wewnątrz kaplicy umieszczony został klasycystyczny ołtarzyk z rzeżbą Chrystusa Ukrzyżowanego i Matki Boskiej Skępskiej.

W kaplicy cmentarnej pochowany został ks. Kanonik Jan Szafrański (ur.06.06.1856 r w Warszawie - zm.08.09.1939 r w Witowie), proboszcz parafii Witowo w latach 1893 - 1939, budowniczy obecnego kościoła parafialnego (wybudowanego w latach 1899- 1904).

Tuż przed kaplicą, po prawej stronie alei głównej, 02 czerwca 1993 roku, pochowany został ks. Kazimierz Szałkowski (ur. 25 stycznia 1903 roku w Sieradzu- zm. w Kaliszu 30 maja 1993 r.) tutejszy proboszcz w latach 1952-1975.

W kwaterze lewej, idąc od alei głównej cmentarza, znajduje się grób nieznanego żołnierza, w którym spoczywają prochy dwóch nieznanych żołnierzy Wojska Polskiego oraz cywila, zamordowanych w bestialski sposób przez hitlerowców na terenie parafii Witowo w 1939 roku, tuż po rozpoczęciu II wojny światowej. Grobem opiekuje się młodzież z Gimnazjum Publicznego w Witowie. W dzień Wszystkich Świętych, przy grobie zbiera się zawsze wiele dzieci i młodzieży zapalając znicze i składając kwiaty.
Na cmentarzu znajduje się kwatera w której spoczywają członkowie rodziny Biesiekierskich , mających w historii Kujaw swoją zaszczytna kartę (...wieloletni właściciele majątku Płowce, które w drugiej połowie XVIII wieku nabył na własność podkomorzy inowrocławski Jan Biesiekierski..)
Na cmentarzu parafialnym w Witowie, spoczywają prochy mieszkańców z miejscowości ; Czarnocice, Grodziska, Faliszewo, Płowce, Powałkowice, Pścinno, Pścininek, Sadłog, Sadłużek,Torzewo, Wandynowo, oraz Witowa, Koloni Witowo i Witowa Nowego, nie tylko wyznawców kościoła rzymskokatolickiego, ale i również innych wyznań.

W wyniku starań obecnego Proboszcza ks.Andrzeja Aniszczyka w 2014 roku na cmentarzu parafialnym w Witowie została odrestaurowana zabytkowa kaplica i brama główna oraz powstała nowa brama boczna .W 2015 roku wybudowany został chodnik na alei głównej cmentarza a przed cmentarzem Gmina Bytoń w ramach budowy drogi asfaltowej w kierunku Wandynowa wybudowała na całej długości cmentarz parking. W 2015 roku staraniem ks.Proboszcza została przeprowadzona pełna inwentaryzacja grobów z opracowaniem planu cmentarza oraz sporządzony imienny wykaz miejsc pochówku wszystkich, których prochy spoczywają na cmentarzu parafialnym. Aktualnie ( zobacz na mapie->)cmentarz parafialny w Witowie zajmuje powierzchnię 2.0 ha.

Msza święta za spoczywających, na cmentarzu parafialnym w Witowie, corocznie w dzień Wszystkich Świętych 1 listopada odprawiana jest o godz.12.00

prev next

CMENTARZ PARAFIALNY W WITOWIE

HISTORIA

CMENTARZ DZIŚ